نمی دونم چی بگم گاهی دست دل میلرزه واسه گفتن واقعییت های سنگین وتلخ......

نمی دونم گناهکاربی گناهی بودم یا محبوس دنیای تنهایی یا شایدم رهگذرجاده ی بی سرانجام

نمی دونم اما گاهی بغضی وجودتو میگیره.صداتو نمی تونی بلند کنی و فریاد بکشی

از داغی که روزگارو ادم هاش رو دلت گذاشتن......ســـــــــــــــــــــــتخته تنهایـی مبهم

تو یه راه تاریک که وقتی میترســـــــــــــــی و احساس شکننده تنهایی به سراغت

میاد کسی نباشه بهش تکیه کنی وقتی احساست بهت میگه:دیگه دیر شده

واسه انتظار کشیدن وموندن

همین چند خطی که الان با بغـــــــــــــــضی شکــــــــــسته که  حاصل فاصله های

روزگار تلخ تنهاییم

تا انتهای جــــــــــــــــــــــــــــــــاده بی ســــــــــــــــــــــــرانجامیم...........

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: